Iwona Kowalczyk

L.p.

Temat lekcji

Dział

Liczba godzin na realiza

-cję

Podstawa programowa

Komentarz

1,2

Lekcja organizacyjna. Wymagania i zasady oceniania, kryteria oceniania z j. polskiego.

 Lekcja organizacyjna

2

Wyjaśnienie zasad oceniania w klasie V

3,4

Podróż w czasy starożytne.

rozdział 1. Charaktery, s. 14–17

2

I.2.1 I.2.2 I.2.3

• określa ramy czasowe starożytności • wypowiada się na temat wierzeń ludzi żyjących w starożytności

• wypowiada się na temat dziedzictwa kulturowego wywodzącego się z religii • wymienia osiągnięcia cywilizacyjne, które zawdzięczamy ludziom żyjącym w starożytności • wymienia najważniejsze cechy antycznej sztuki

5

Niezłomność – mit o Atenie.

rozdział 1. Charaktery, s. 18–20

1

I.1.1 I.1.9 I.1.10

III.1.7

• omawia treść fragmentów tekstu • określa temat mitu i wyjaśnia jego funkcję • wymienia cechy charakteru Ateny i ilustruje je przykładami • wymienia przydomki Ateny i przypisywane jej atrybuty • ocenia postępowanie bogini

6

Pokora – przypowieść o synu marnotrawnym.

rozdział 1. Charaktery, s. 21–22

1

I.1.1 I.1.2 I.1.7

I.1.9 I.1.11 I.2.7

III.1.7

• omawia treść fragmentu tekstu • układa plan wydarzeń przedstawionych w przypowieści • wymienia cechy bohaterów przypowieści i ilustruje je przykładami • ocenia zachowanie ojca • wypowiada się na temat emocji towarzyszących starszemu synowi

• formułuje morał przypowieści • wyjaśnia znaczenie frazeologizmu syn marnotrawny

7

Ernest Hemingway „Stary człowiek i morze” – wprowadzenie do lektury.

Ernest Hemingway „Stary człowiek i morze”

1

I.1.1 I.1.7 I.1.8

• omawia treść fragmentów tekstu • określa rodzaj narracji • charakteryzuje bohatera utworu

• omawia sposób przedstawienia przeżyć wewnętrznych bohatera

8

Etapy połowu marlina.

Ernest Hemingway „Stary człowiek i morze”

1

I.1.9 I.2.1 III.1.2

• analizuje sposób przedstawienia rekinów i ustala, jakich środków stylistycznych użył autor, aby pokazać siłę i okrucieństwo tych zwierząt • zajmuje stanowisko wobec stwierdzenia, że główny bohater opowiadania Ernesta Hemingwaya był człowiekiem niezłomnym, i uzasadnia je • wyjaśnia znaczenie frazeologizmów: człowiek z charakterem, mieć charakter, szkoła charakteru, nie mieć charakteru

9

Przyroda w „Starym Człowieku i morze”.

Ernest Hemingway „Stary człowiek i morze”

1

III.1.3 III.1.7 IV.2

• tworzy listę postaci literackich, o których można powiedzieć, że zostały zniszczone, ale nie zostały pokonane • zajmuje stanowisko wobec stwierdzenia, że człowiek nie jest stworzony do klęski

10

Symboliczny sens opowiadania.

Ernest Hemingway „Stary człowiek i morze”

1

• wynotowuje z tekstu najciekawsze myśli rybaka, wybiera jedną z nich i rozwija ją w wypracowaniu

11

Test diagnozujący.

1

12

Jak komponować tekst i budować akapity?

rozdział 1. Charaktery, s. 30–32

1

III.1.1 III.1.2 III.1.3

III.1.4 III.1.5 III.1.6

• formułuje plan wypowiedzi argumentacyjnej

• porządkuje wskazaną wypowiedź • poprawia wypracowanie • wskazuje główne zdanie akapitu

• formułuje wstęp do wypracowania • wskazuje wyrazy i wyrażenia sygnalizujące powiązania między zdaniami

• tworzy wewnętrznie uporządkowane, spójne wypracowanie

13 14

Jak napisać opowiadanie inspirowane mitem lub przypowieścią?

rozdział 1. Charaktery, s. 33–40

2

III.1.2 III.2.2

• analizuje tekst współczesnej wersji mitu • analizuje tekst współczesnej wersji przypowieści • gromadzi informacje na temat symbolicznego znaczenia postaci mitologicznych • gromadzi informacje na temat metaforycznej wymowy przypowieści • redaguje opis przeżyć wewnętrznych postaci mitologicznej i/lub biblijnej • tworzy opowiadanie inspirowane mitem i/lub przypowieścią

15 16

Odmienne i nieodmienne części mowy.

rozdział 1. Charaktery, s. 41–45

2

II.3.3 p. p.  IV–VI:

II.1.1  II.1.2 II.1.4

• wymienia odmienne i nieodmienne części mowy

• charakteryzuje odmienne i nieodmienne części mowy

• nazywa części mowy występujące w tekście

• określa formy odmiennych części mowy • przekształca formy czasowników • używa czasowników we właściwych formach • przeredagowuje zdania, używając właściwych zaimków • uzupełnia tekst właściwymi przyimkami

• używa w zdaniach właściwych spójników

17 18

Pisownia nie z różnymi częściami mowy – przypomnienie wiadomości.

rozdział 1. Charaktery, s. 46–48

2

II.4.4 p. p. klas IV–VI: II.1.2

• wymienia części mowy, z którymi nie piszemy łącznie i rozdzielnie • wymienia wyjątki od obowiązujących reguł  • uzupełnia tekst poprawnie zapisanymi wyrazami z nie • wskazuje regułę ortograficzną właściwą dla podanych przykładów

• redaguje tekst, w którym występują poprawnie zapisane wyrazy z nie

19 20

Imiesłowy przymiotnikowe.

rozdział 1. Charaktery, s. 49–52

2

II.1.4 II.3.3

• definiuje imiesłowy • definiuje imiesłowy przymiotnikowe czynne i bierne

• wskazuje imiesłowy przymiotnikowe w tekście i je kategoryzuje • określa formy podanych imiesłowów przymiotnikowych • uzupełnia tekst właściwymi imiesłowami przymiotnikowymi

• przekształca formy czasowników w imiesłowy przymiotnikowe • tworzy imiesłowy przymiotnikowe i je nazywa • omawia regułę tworzenia imiesłowów przymiotnikowych

21 22

Imiesłowy przysłówkowe.

rozdział 1. Charaktery, s. 53–54

2

II.1.4 II.3.3

• definiuje imiesłowy przysłówkowe współczesne i uprzednie

• wskazuje imiesłowy przysłówkowe w tekście i je kategoryzuje

• uzupełnia tekst właściwymi imiesłowami przysłówkowymi

• przekształca formy czasowników w imiesłowy przysłówkowe

• tworzy imiesłowy przysłówkowe i je nazywa

• omawia regułę tworzenia imiesłowów przysłówkowych

23

Pisownia nie z imiesłowami.

• podręcznik NOWE Słowa na start!, rozdział 1. Charaktery, s. 55–56

1

II.1.4 II.4.4

• zna i stosuje zasady pisowni przeczenia nie z imiesłowami • zastępuje określenia oznaczające cechy imiesłowami z przeczeniem nie • tworzy imiesłowy z przeczeniem nie • redaguje tekst, w którym występują imiesłowy z przeczeniem nie

24

Sprawdzian z imiesłowów.

1

25

Podsumowanie. Sprawdź, czy potrafisz

rozdział 1. Charaktery, s. 57–62

1

I.1.1 I.1.2 I.1.4 I.1.10 I.1.11 I.2.1 I.2.2 I.2.4 II.1.4 II.2.1 II.3.3 II.4.4 IV.6 IV.7 IV.8

• selekcjonuje i hierarchizuje wiadomości zdobyte podczas lekcji  • powtarza i utrwala wiadomości

• czyta ze zrozumieniem tekst nieliteracki • formułuje odpowiedzi na pytania do fragmentów tekstów

26

Sprawdzian z rozdziału 1.

1

27

H. Sienkiewicz „Latarnik” – wiadomości wstępne.

H. Sienkiewicz „Latarnik”

1

I.1.1 I.1.4 I.1.7

Świat przedstawiony utworu.

28

Kim jesteś? Panie Skawiński?

H. Sienkiewicz „Latarnik”

1

I.1.8 I.1.9I.1.10

Losy Skawińskiego.

Co wydarzyło się na wysepce w Aspinwall?

H. Sienkiewicz „Latarnik”

1

I.1.11

Opis przeżyć wewnętrznych.

29

Dyktando nr 1.

1

30

Podróż w czasy renesansu.

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 66–69

2

I.2.1 I.2.2 I.2.3 IV.6

IV.7 IV.8

• określa ramy czasowe renesansu • wyjaśnia pochodzenie nazwy epoki • definiuje humanizm

• wymienia najważniejsze dokonania renesansowe i określa ich funkcję • omawia specyfikę sztuki renesansowej  • wymienia najważniejszych twórców epoki  • omawia dzieła renesansowe

31

Twórca i jego dzieło – Jan Kochanowski.

• podręcznik NOWE Słowa na start!, rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 70

1

I.2.1 I.2.2

• wymienia najważniejsze etapy życia Jana Kochanowskiego • charakteryzuje twórczość poety

• wskazuje elementy renesansowe w twórczości Kochanowskiego • prezentuje funkcję Czarnolasu w twórczości poety

32

Pół żartem, pół serio.

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 71

1

I.1.1 I.1.2 I.1.4 I.1.7

I.1.8 I.1.9 I.1.10

I.1.11 I.2.6 II.2.1

III.1.5 III.1.6 III.1.7

• omawia treść utworów • określa charakter fraszek

• omawia sposób obrazowania w utworach  • wskazuje elementy humoru we fraszkach

33

Na scenie życia.

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 72

1

I.1.1 I.1.2 I.1.4 I.1.7

I.1.8 I.1.9 I.1.10

I.1.11 I.2.6 II.2.1

III.1.5 III.1.6 III.1.7

• omawia treść fraszki • omawia kompozycję utworu

• wskazuje środki stylistyczne użyte przez poetę • określa funkcję środków stylistycznych wykorzystanych w utworze • wyjaśnia znaczenie pojęcia fraszka w różnych kontekstach • omawia funkcję wyliczenia wartości ważnych dla człowieka

• interpretuje dwa ostatnie wersy utworu w odniesieniu do toposu świata jako teatru • wskazuje w utworze cechy wiersza sylabicznego

34

Wartość zdrowia.

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 73

1

I.1.1 I.1.2 I.1.4 I.1.7

I.1.8 I.1.9 I.1.10

I.1.11 I.2.6 II.2.1

III.1.5 III.1.6 III.1.7

• omawia treść fraszki • wskazuje środki stylistyczne użyte przez poetę • określa funkcję apostrofy rozpoczynającej utwór • określa funkcję wyliczenia

• formułuje główną myśl fraszki • interpretuje funkcję uosobienia w tekście

35

Przepis na szczęście.

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 74–76

1

I.1.1 I.1.2 I.1.4 I.1.7

I.1.8 I.1.9 I.1.10

I.1.11 I.2.6 II.2.1

III.1.3 III.1.5 III.1.6

III.1.7

• omawia treść utworów • wskazuje podmiot liryczny każdej z fraszek i wypowiada się na jego temat

• wskazuje apostrofę we fraszce Na lipę i wyjaśnia jej funkcję • wyjaśnia, co łączy fraszkę Na lipę i teksty reklamowe • prezentuje stosunek Jana Kochanowskiego do natury na podstawie fraszki Na lipę • wskazuje adresata lirycznego fraszki Na dom w Czarnolesie • określa kontekst biograficzny fraszki Na dom w Czarnolesie • prezentuje współczesne formy wskazanych archaizmów • omawia renesansowy charakter fraszek • podaje pięć najważniejszych warunków, które powinny zostać spełnione, aby życie upływało szczęśliwie • przedstawia swoje stanowisko na temat tego, co w życiu jest ważniejsze – dom czy przyjaciele • gromadzi przysłowia o przyjaźni i wybiera spośród nich najtrafniejsze • pisze wypracowanie na podany temat

36

Co jest najważniejszym darem w życiu?

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 78

1

I.1.1 I.1.4 I.1.7 I.1.8

I.1.9 I.1.11 II.2.3

III.1.5 IV.1

• omawia treść wiersza • wskazuje podmiot liryczny utworu i wypowiada się na jego temat

• omawia symbolikę ogrodu, przywołując kontekst biblijny • określa funkcję środków stylistycznych użytych przez poetę • wyjaśnia, jaką refleksję na temat szczęścia można odnaleźć w wierszu Czesława Miłosza • interpretuje tytuł utworu • wypowiada się na temat codziennych czynności, które sprawiają ludziom przyjemność

37

Wiejska sielanka. z XVI wieku.

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 79–81

1

I.1.1 I.1.2 I.1.4 I.1.8

I.1.9 I.1.10 I.1.11

• omawia treść pieśni • wskazuje podmiot liryczny i adresata lirycznego utworu oraz wypowiada się na ich temat • omawia przedstawiony w wierszu kontrast pomiędzy życiem na wsi a życiem w mieście i określa jego funkcję • wymienia obowiązki gospodarza i gospodyni • wskazuje środki stylistyczne użyte w utworze i omawia ich funkcję • omawia koncepcję życia na wsi przedstawioną w wierszu

38

Radość życia

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 82–83

1

I.1.1 I.1.2 I.1.4 I.1.7

I.1.8 I.1.9 I.1.10

I.1.11 II.2.1 III.1.6

III.1.7 IV.6

• omawia treść wiersza • wskazuje podmiot liryczny utworu i wypowiada się na jego temat • interpretuje metafory użyte w wierszu • omawia funkcję personifikacji • wyjaśnia przesłanie wiersza • określa rodzaje rymów • zapisuje w punktach zasady, którymi – zdaniem Jana Kochanowskiego – człowiek powinien kierować się w życiu, aby zyskać zadowolenie i szczęście

39

Wobec śmierci – „Treny” Jana Kochanowskiego.

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 86–89

3

I.1.1 I.1.2 I.1.4 I.1.8

I.1.9 I.1.10 I.1.11

I.2.7 IV.1

• omawia treść trenów • określa rodzaj liryki, który reprezentują treny

Tren I:

• wskazuje adresatów wymienionych na początku utworu i wyjaśnia funkcję apostrofy

• interpretuje metaforyczne znaczenie smoka w wierszu

• interpretuje znaczenie puenty utworu

• omawia funkcję pytania retorycznego użytego w zakończeniu trenu

Tren V:

• wskazuje w wierszu porównanie homeryckie i określa jego funkcję

• interpretuje metaforyczne znaczenie oliwki i sadownika w utworze

• wyjaśnia przyczynę przywołania Persefony w trenie

• omawia funkcję pytania retorycznego użytego w puencie utworu

Tren VII:

• wskazuje adresatów utworu

• omawia funkcję odwołania do ubioru dziecka

• omawia funkcję zdrobnień w wierszu

• wyjaśnia dwojakie znaczenie wyrazu skrzynka użytego w utworze

• omawia funkcję wykrzyknienia użytego w puencie utworu

Tren VIII:

• wskazuje adresata utworu

• wymienia cechy Urszulki przywołane przez podmiot liryczny

• wyjaśnia funkcję kontrastu pomiędzy ukazaniem domu przed śmiercią Urszulki i po tym wydarzeniu

wszystkie poznane treny:

• porównuje poznane utwory i wyraża swoją opinię na temat zawartego w nich ładunku emocjonalnego

• wskazuje cechy wspólne poznanych trenów

40

 Co już wiemy o twórczości Jana Kochanowskiego?

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 90–91

1

I.2.1 I.2.2 IV.7

• selekcjonuje i hierarchizuje wiadomości zdobyte podczas lekcji • powtarza i utrwala wiadomości

41

Jak opisywać dzieła sztuki?

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 95–97

1

I.2.3 I.2.6 III.1.2

III.1.3

• wymienia elementy, które powinien zawierać opis dzieła sztuki • gromadzi informacje na temat opisywanego dzieła sztuki • określa temat obrazu

• omawia kompozycję dzieła • opisuje kolorystykę i nastrój obrazu • wypowiada się na temat proporcji dzieła • redaguje opis wskazanego obrazu

42

Co nieco o malarstwie.

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 98–100

1

I.2.1 I.2.3 I.2.6

• wymienia typy dzieł malarskich i je rozróżnia

• wymienia główne środki wyrazu dzieła malarskiego

• wskazuje główne środki wyrazu dzieła malarskiego na konkretnym przykładzie • wymienia kryteria, według których ocenia się obraz • opisuje i ocenia obraz według podanych kryteriów

43

Archaizmy – ćwiczenia tekstowe.

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 101–102

1

II.2.1

• wymienia rodzaje archaizmów

• zastępuje archaizmy wyrazami współczesnymi

• wskazuje archaizmy w podanych zdaniach

• określa rodzaje podanych archaizmów

• określa funkcję archaizmów w tekście stylizowanym

• tworzy tekst z archaizmami

44 45

 Części zdania i związki wyrazowe w zdaniu – przypomnienie wiadomości.

• podręcznik NOWE Słowa na start!, rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 103–105

2

p.p. IV–VI: II.1.3

II.1.8 II.1.10

• wskazuje główne części zdania i je nazywa  • wskazuje zdania bezpodmiotowe • wskazuje w zdaniach określenia i je nazywa • wypisuje związki wyrazowe występujące w podanych zdaniach • nazywa związki wyrazowe • układa wypowiedzenia z różnymi częściami zdania

46 47

 Wypowiedzenia – przypomnienie wiadomości

rozdział 2. Cienie i blaski życia, s. 106–108

2

p.p. IV–VI: II.1.11

II.1.12 II.1.13

• wymienia i rozpoznaje rodzaje wypowiedzeń w zależności od celu wypowiedzi • odróżnia zdanie od równoważnika zdania • przekształca zdanie w równoważnik zdania i odwrotnie • wymienia i rozpoznaje rodzaje zdań w zależności od liczby orzeczeń • wskazuje w tekście zdania pojedyncze rozwinięte i nierozwinięte • wskazuje w tekście zdania złożone współrzędnie i podrzędnie • tworzy zdania złożone współrzędnie i podrzędnie

48

Sprawdzian z rozdziału 2.

1

49

Dyktando nr 2.

1

50

A. Fredro „Zemsta” – wiadomości wstępne.

A. Fredro „Zemsta”

1

I.1.1 I.1.2 I.1.3 I.1.5

I.1.7 I.1.9 I.2.7

II.2.2

• opisuje sytuację przedstawioną we fragmentach aktu I utworu • podaje przykłady dosadnych sformułowań użytych przez Cześnika w czasie kłótni z Rejentem

• charakteryzuje stryja Klary na podstawie jego wypowiedzi • omawia zachowanie Rejenta podczas sprzeczki z Cześnikiem i wyjaśnia, o czym ono świadczy • uzasadnia stwierdzenie, że Raptusiewicz i Milczek to nazwiska znaczące, odwołując się do fragmentów aktu I • wymienia cechy Rejenta ujawnione w scenie rozmowy z mularzami (murarzami) • wyjaśnia, w jaki sposób Milczek traktuje prawo i innych ludzi • opisuje i interpretuje zachowanie Cześnika i Rejenta przedstawione w didaskaliach do sceny 11 aktu IV oraz wyjaśnia znaczenie tego fragmentu utworu dla zrozumienia postaw bohaterów w kolejnych scenach • rozważa, czy zgoda Cześnika i Rejenta będzie trwała • gromadzi informacje o Cześniku i Rejencie oraz porządkuje je od najogólniejszych do najbardziej szczegółowych

• porównuje Cześnika i Rejenta

51

Dwa wątki w „Zemście” A. Fredry.

A. Fredro „Zemsta”

1

I.1.1 I.1.2 I.1.3 I.1.5

I.1.8 I.1.10 I.1.11

I.1.12 II.2.7 III.1.3

III.1.6 III.1.7 III.2.4

• wyjaśnia, na czym polega komizm sytuacyjny w utworze Aleksandra Fredry • podaje przykłady sprzeczności między tym, co mówią postacie utworu, a tym, co robią lub sądzą o innych, i wyjaśnia, czemu służy ukazanie tych sprzeczności • wyjaśnia, co to jest karykatura oraz na czym polega karykaturalne przedstawienie Cześnika i Rejenta • wymienia cechy bohaterów wyśmiane w Zemście  • ocenia, czy w scenie, w której Papkin pragnie złożyć śluby wierności Klarze, styl jego wypowiedzi pasuje do sytuacji

• wyjaśnia, na czym polega komizm językowy w scenie pisania listu miłosnego przez Cześnika • bierze udział w przygotowaniu inscenizacji wybranych scen komicznych • wyjaśnia, jaką rolę w życiu społecznym mogą odgrywać komik, komediopisarz i satyryk • wskazuje podobieństwa i różnice pomiędzy poczuciem humoru w czasach Fredry i współcześnie • pisze wypracowanie na temat: „Czy zgadzasz się ze stwierdzeniem, że wśród bohaterów Zemsty nie ma postaci jednoznacznie złych ani jednoznacznie pozytywnych?”

52

„Tych dwóch ludzi ogień woda”…

A. Fredro „Zemsta”

1

I.1.1 I.1.2 I.1.3 I.1.5

I.1.8 I.1.9 I.1.10

I.1.11 I.2.3 I.2.7

III.1.7

• szuka w utworze informacji dotyczących czasu i miejsca akcji oraz ocenia, czy mają one znaczenie dla jego wymowy i interpretacji • dzieli bohaterów utworu na pierwszoplanowych, drugoplanowych i epizodycznych • wyjaśnia, jaką rolę odgrywają w utworze bohaterowie epizodyczni • wskazuje wątek główny i wątki poboczne • interpretuje tytuł utworu w kontekście całej lektury i wyjaśnia, do czego doprowadziła tytułowa zemsta • tłumaczy, do jakich postaw Aleksander Fredro chciał nakłonić Polaków • sporządza katalog głównych wad Polaków na podstawie zachowań wszystkich bohaterów utworu • ocenia, czy diagnoza Fredry jest ponadczasowa • wyjaśnia sens motta utworu • analizuje zakończenie Zemsty i wyjaśnia, jakie przesłanie ono niesie • wskazuje zjawiska krytykowane we współczesnych komediach filmowych o polskim społeczeństwie i wyjaśnia, na czym polega zawarty w nich humor • tłumaczy, w jaki sposób plakaty zamieszczone w podręczniku nawiązują do wymowy Zemsty • przygotowuje plakat teatralny zapowiadający szkolną inscenizację Zemsty

53

Komizm w „Zemście” A. Fredry.

A. Fredro „Zemsta”

1

I.2.1 I.2.2 IV.7

• selekcjonuje i hierarchizuje wiadomości zdobyte podczas lekcji • powtarza i utrwala wiadomości

54

Sprawdzian z lektury.

A. Fredro „Zemsta”

1

55

Trudy wychowania  - „Ziele na kraterze”.

rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 128–130

1

I.1.1 I.1.2 I.1.8 I.1.9

I.1.11

• omawia treść fragmentów tekstu • omawia świat przedstawiony w dziele • charakteryzuje bohaterów fragmentów utworu • prezentuje rodzinę opisaną we fragmentach utworu • prezentuje opinie bohaterów na temat wychowywania dzieci • interpretuje tytuł utworu

56

Każdy może być dobry – sens życia według Ebenezera Scrooge’a.

K. Dickens „Opowieść Wigilijna” s. 131–132

1

I.1.1 I.1.6 I.1.7 I.1.9

I.1.11 I.2.1 III.1.3

III.1.6 III.1.7 III.2.2

• określa rodzaj literacki utworu • wyjaśnia, kim jest główny bohater utworu i jak jego charakter uwidacznia się w wyglądzie • określa stosunek narratora do głównego bohatera tekstu • interpretuje wskazany fragment utworu • przedstawia wartości, którymi kierował się w życiu Scrooge, i wskazuje te, których początkowo mu zabrakło  • porównuje Scrooge’a z jego siostrzeńcem na podstawie ich wypowiedzi

• wskazuje w słowach Scrooge’a kierowanych do siostrzeńca wypowiedź ironiczną • cytuje sformułowania, dzięki którym narrator nawiązuje kontakt z czytelnikiem, i wyjaśnia, czemu służy taki zabieg • opisuje uczucia Scrooge’a w chwili, gdy odeszła od niego ukochana kobieta

57

Przemiana bohatera pod wpływem Świąt.

K. Dickens „Opowieść Wigilijna” s. 133–135

1

I.1.1 I.1.4 I.1.7 I.1.8

I.1.9 I.1.10 I.1.11

I.2.7 III.1.2 III.1.3

III.1.4 III.1.5 III.2.1

IV.4

• wypowiada się na temat symbolicznego przesłania, jakie dla ludzi wierzących niosą święta Bożego Narodzenia • opisuje, w jaki sposób w Opowieści wigilijnej zostało przedstawione Boże Narodzenie

• wyjaśnia, do jakich powszechnych skojarzeń związanych z Bożym Narodzeniem odwołał się Charles Dickens • określa stosunek Ebenezera Scrooge’a do świąt Bożego Narodzenia opisany na początku utworu  • opisuje wybrane święta z przeszłości głównego bohatera • przedstawia wcześniejsze relacje Ebenezera Scrooge’a z ludźmi i wyjaśnia, co stało się z osobami, które kochał

• opisuje realia społeczne, w których dorastała główna postać utworu • określa, co uświadomił sobie bohater podczas wizyty ostatniego ducha • podaje przykłady zachowań i decyzji bohatera, które pokazują jego wewnętrzną przemianę

58

Realizm i fantastyka w opowiadaniu Charlesa Dickensa

K. Dickens „Opowieść Wigilijna” s. 132

1

I.1.1 I.1.4 I.1.7 I.1.8

I.1.9 I.1.11 III.1.6

• wyjaśnia, w jaki sposób – oprócz bezpośrednich ocen i opisów – narrator charakteryzuje głównego bohatera opowiadania • opisuje sposób przedstawienia duchów w utworze • wyjaśnia, czemu miało służyć wprowadzenie do utworu elementów fantastycznych

• omawia relacje między sferami realistyczną i fantastyczną w opowiadaniu • sporządza spis problemów społecznych, które zostały zaprezentowane w Opowieści wigilijnej

59

Piszemy charakterystykę postaci.

K. Dickens „Opowieść Wigilijna”.

1

Charakterystyka głównego bohatera.

60

Podróż w czasy oświecenia

rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 136–139

1

I.2.1 I.2.2 IV.6

• określa ramy czasowe oświecenia • wyjaśnia etymologię nazwy epoki  • wymienia priorytety oświeceniowe • wyjaśnia, co służyło rozpowszechnianiu idei oświecenia w Europie • omawia specyfikę polskiego oświecenia

• charakteryzuje sztukę oświecenia• wymienia dzieła sztuki oświeceniowej

61 62

Twórca i jego dzieło – Ignacy Krasicki.

rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 140–142

2

I.1.1 I.1.2 I.1.4 I.1.5

I.1.7 I.1.8 I.1.9

I.1.10 I.1.11 I.2.1

I.2.2

• wymienia najważniejsze etapy życia Ignacego Krasickiego • omawia treść poznanych bajek

• wskazuje cechy gatunkowe w poznanych utworach

• wyjaśnia sens alegorii użytych w bajkach

• przedstawia morały poznanych bajek

• wypowiada się na temat aktualności bajek poety

63 64

W krzywym zwierciadle „Żona modna”.

rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 143–147

2

I.1.1 I.1.2 I.1.5 I.1.6

I.1.8 I.1.9 I.1.10

I.1.11 I.2.1 I.2.7

II.2.3 III.1.7 III.2.4

• omawia treść satyry • określa rodzaj literacki utworu

• dzieli utwór na części tematyczne i nadaje im tytuły

• wskazuje narratora utworu • charakteryzuje szlachcica i jego żonę • określa stosunek Ignacego Krasickiego do zaprezentowanego wizerunku szlachcica • omawia problem poruszony w satyrze

• wyjaśnia, w czym przejawiała się w oświeceniowej Polsce moda na cudzoziemski styl życia i obyczaje

• wyjaśnia, na jakie zagrożenie związane z ówczesną sytuacją Polski chciał zwrócić uwagę poeta

• formułuje zalecenia dla przedstawionego w utworze małżeństwa, jak żyć w zgodzie i szczęściu • rozwija myśl zawartą w ostatnim wersie Żony modnej

• wskazuje na podstawie tekstu cechy gatunkowe satyry • zabiera głos w dyskusji na temat tego, które wzory obyczajowe rozpowszechnione we współczesnej Polsce mogą być uważane za naganne i szkodliwe

65

Co już wiemy o twórczości Ignacego Krasickiego?

rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 148–149

1

I.2.1 I.2.2 IV.7 IV.8

• selekcjonuje i hierarchizuje wiadomości zdobyte podczas lekcji  • powtarza i utrwala wiadomości

66

Przemijanie w wierszu „Nic dwa razy”.

rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 150–151

1

I.1.1 I.1.7 I.1.8 I.2.7

• omawia treść wiersza • wskazuje podmiot liryczny utworu i wypowiada się na jego temat • interpretuje funkcję środków stylistycznych użytych w wierszu

• analizuje obraz miłości przedstawiony w utworze

• interpretuje sposób ukazania przemijania w wierszu

• omawia postawę podmiotu lirycznego wobec otaczającej go rzeczywistości • nazywa rodzaje rymów występujące w utworze

67

Jak przygotować wypowiedź argumentacyjną?

rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 160–161

1

III.1.2 III.1.3 III.1.4

III.1.5 III.1.6

• wymienia etapy przygotowywania wypowiedzi argumentacyjnej • odnajduje tezę i argumenty w zaprezentowanym tekście • wskazuje różne typy argumentów w podanym tekście • formułuje argumenty potwierdzające podaną tezę • tworzy wypowiedź argumentacyjną

68

Rzeźba, jako tekst kultury.

rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 162–164

1

I.2.1 I.2.3 I.2.6 IV.1

• prezentuje etapy rozwoju rzeźby • wskazuje najważniejsze cechy rzeźby na poszczególnych etapach jej rozwoju • wymienia elementy języka rzeźby

• omawia elementy języka rzeźby na przykładzie wybranego dzieła • rozróżnia najważniejsze typy dzieł rzeźbiarskich ze względu na temat

69 70

71

Typy zdań złożonych podrzędnie.

rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 165–169

3

podstawa programowa dla klas IV–VI:

II.1.12

• wymienia typy zdań złożonych podrzędnie

• wskazuje w wypowiedzeniu orzeczenia i rozdziela zdania składowe • wskazuje zdanie nadrzędne

• formułuje pytania do zdań podrzędnych • określa typy zdań podrzędnych • przedstawia relację zdań na wykresie

72 73

Zdania złożone podrzędnie z imiesłowowym równoważnikiem zdania

rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 170–173

2

II.1.4 II.3.3

p. p. IV–VI: II.1.12

• definiuje imiesłowowy równoważnik zdania

• uzupełnia podane wypowiedzenia imiesłowowymi równoważnikami zdania • wymienia pytania, na jakie odpowiadają zdania podrzędne w podanych przykładach • przedstawia zdania na wykresach

• poprawia wypowiedzenia z błędnym użyciem imiesłowowych równoważników zdania • wymienia warunki, jakie musi spełniać poprawnie skonstruowane wypowiedzenie z imiesłowowym równoważnikiem zdania • przekształca podane wypowiedzenia tak, aby powstały imiesłowowe równoważniki zdania

74 75

Mowa niezależna i mowa zależna

• podręcznik NOWE Słowa na start!, rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 174–176

2

II.1.6

• wyjaśnia różnice pomiędzy mową niezależną a mową zależną • wskazuje w podanym tekście mowę niezależną i mowę zależną • przekształca dowolny dialog na mowę zależną • stosuje w zapisie dialogu poprawną interpunkcję • redaguje tekst, w którym wypowiedzi bohaterów mają formę mowy zależnej

• przekształca wypowiedzi w mowie zależnej na mowę niezależną i odwrotnie

76

Sprawdzian ze zdań złożonych.

1

Sprawdzian ze zdań złożonych i mowy zależnej i niezależnej.

77

Jak napisać streszczenie?

rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 177–180

1

III.1.2 III.1.3 III.2.2

• wymienia etapy pisania streszczenia • zna i stosuje słownictwo przydatne przy pisaniu streszczenia

• wskazuje usterki w podanym streszczeniu

• poprawia błędy w podanym streszczeniu

• tworzy streszczenie wybranego tekstu narracyjnego

78

 Zasady cytowania tekstów.

rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 181–184

1

II.4.2 IV.1

• przedstawia zasady cytowania tekstów

• prezentuje zasady cytowania poezji

• uzupełnia podany tekst zawierający cytat odpowiednimi znakami interpunkcyjnymi

• tworzy tekst zawierający cytaty

• wymienia zasady tworzenia opisu bibliograficznego

• tworzy opisy bibliograficzne cytowanych przez siebie źródeł

79

Podsumowanie. Sprawdź, czy potrafisz.

rozdział 3. Relacje międzyludzkie, s. 185–190

1

I.1.2 I.1.7 I.1.10

I.1.11 I.2.1 I.2.2

• selekcjonuje i hierarchizuje wiadomości zdobyte podczas lekcji  • powtarza i utrwala wiadomości

80

Sprawdzian z rozdziału 3.

1

81

Dyktando nr 4.

1

82

Podróż w czasy romantyzmu.

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 196–199

1

I.2.1 I.2.2 I.2.3 I.2.6

• określa ramy czasowe romantyzmu • prezentuje etymologię nazwy epoki • wymienia najważniejsze elementy światopoglądu romantycznego  • wymienia cechy bohatera romantycznego • omawia najważniejsze cechy sztuki romantycznej • wymienia najważniejsze dzieła sztuki romantycznej

83

Twórca i jego dzieło – Adam Mickiewicz.

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 200

1

I.2.1 I.2.2

• wymienia najważniejsze etapy życia Adama Mickiewicza • charakteryzuje twórczość poety

• wskazuje elementy romantyczne w twórczości Mickiewicza

84 85

Ludowe poczucie sprawiedliwości w „Dziadach” cz. II A. Mickiewicza.

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 201–203

2

I.1.3 I.1.4 I.1.7 I.1.8

I.1.9 I.1.11 I.2.1

III.1.3 III.1.6 III.1.7

IV.1 IV.6 IV.8

• wyjaśnia, do jakiej kategorii duchów należy Widmo

• omawia sposób wywołania zjawy

• opisuje reakcję Guślarza na widok upiora

• tłumaczy, jaką rolę odgrywają i co symbolizują w utworze towarzyszące zjawie ptaki • wymienia cechy charakteru złego pana i ilustruje każdą z nich odpowiednim przykładem z opowieści ptaków

• interpretuje nauki moralne przekazane przez duchy

• wskazuje w podanym fragmencie utworu wyrazy, które nie są używane we współczesnym języku polskim, i podaje ich aktualne odpowiedniki

• zabiera głos w dyskusji na temat: „Czy nauki moralne zawarte w utworze mają charakter uniwersalny?”

• tworzy uniwersalny kodeks postępowania

86

Obrzęd dziadów w dramacie.

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 202

1

I.1.1 I.1.2 I.1.3 I.1.7

I.1.8 I.1.9 I.1.11

• określa czas akcji utworu • zapisuje w punktach plan wydarzeń przedstawionych w dramacie Adama Mickiewicza • określa funkcję dziadów w życiu przedstawionej społeczności  • charakteryzuje relację między światem żywych a światem zmarłych nawiązaną dzięki dziadom • wyjaśnia, jaką rolę w życiu gromady odgrywa Guślarz oraz co może oznaczać rozpalany przy nim ogień • omawia światopogląd ludzi uczestniczących w dziadach

• wskazuje elementy obyczajów ludowych w utworze

• wyjaśnia, w jakim celu poeta wprowadził do dramatu duchy, które pojawiają się w czasie obrzędu

87

Romantyczny dramat pełen zagadek.

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 203–204, 207

1

I.1.1 I.1.2 I.1.3 I.1.7

I.1.8 I.1.9 I.1.11

I.2.3 I.2.6 IV.8

• wskazuje wydarzenie, które zburzyło przewidziany porządek dziadów, i wyjaśnia, jak zareagowali na nie Guślarz oraz zebrany lud • tłumaczy, kim jest milcząca postać z zakończenia dramatu – zjawą czy żywym człowiekiem • opisuje milczącego bohatera z zakończenia utworu i wyjaśnia, do którego świata należy ta postać – rzeczywistego czy nadprzyrodzonego • wyjaśnia, jak rozumie zakończenie Dziadów cz. II • przedstawia genezę poszczególnych części Dziadów • interpretuje motto utworu pochodzące z dramatu Williama Szekspira

88

Sprawdzian z „Dziadów” cz. II.

1

89 90

Co się wydarzyło na jeziorem Świteź?

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 208–211

2

I.1.1 I.1.2 I.1.7 I.1.8

I.1.9 I.1.10 I.1.11

I.2.7

• omawia treść utworu • określa rodzaj literacki utworu

• ustala, jaką wiedzę na temat świata przedstawionego ma narrator • omawia stosunek narratora do przedstawionych zdarzeń • wskazuje elementy realistyczne i fantastyczne w utworze • wskazuje punkt kulminacyjny utworu • wyjaśnia, kim jest tytułowa Świtezianka • charakteryzuje bohaterów utworu

• wyjaśnia sens nauki moralnej zawartej w utworze

91

 Co już wiemy o twórczości Adama Mickiewicza?

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 212–213

1

I.2.1 I.2.2 IV.7 IV.8

• selekcjonuje i hierarchizuje wiadomości zdobyte podczas lekcji  • powtarza i utrwala wiadomości

92

Wyzwania

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 218–219

1

I.1.1 I.1.7 I.1.8 I.1.9

I.2.7

• wyraża swoimi słowami sens każdego poznanego aforyzmu • wskazuje tematy, do których odnoszą się podane aforyzmy • omawia grę słów w poszczególnych aforyzmach • interpretuje tytuł zbioru • ocenia aktualność aforyzmów Stanisława Jerzego Leca

93 94

95

Jak napisać rozprawkę?

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 221–224

3

III.1.2 III.1.3 III.1.4

III.1.5

• wymienia etapy pisania rozprawki • prezentuje schematy pisania rozprawki  • zna i stosuje słownictwo przydatne przy pisaniu rozprawek • dopisuje wstęp i zakończenie do podanego fragmentu rozprawki

• formułuje argumenty do podanego zagadnienia

• wybiera spośród podanych argumentów te, które można wykorzystać do uzasadnienia wskazanej tezy

• formułuje argumenty i kontrargumenty do podanej tezy • tworzy plan rozprawki na podstawie zaprezentowanej dyskusji • tworzy rozprawkę

96 97

Budowa słowotwórcza wyrazów.

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 225–228

2

II.1.2

• wskazuje wyrazy podstawowe i pochodne • tworzy wyrazy pochodne od podanych wyrazów podstawowych • wskazuje wyrazy podstawowe dla podanych wyrazów pochodnych • wskazuje formant w wyrazie pochodnym • wyjaśnia znaczenie podanych wyrazów pochodnych • wskazuje oboczności w wyrazach

98 99

Rodzaje formantów i ich funkcje.

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 229–231

2

II.1.2

• wskazuje w podanych wyrazach formanty i nazywa ich typy • buduje wyrazy z podanych par wyrazowych i wskazuje wrostki • wymienia funkcje formantów

• dzieli podane wyrazy na grupy na podstawie ich znaczenia • tworzy wyrazy o różnych kategoriach znaczeniowych

100

Przedrostki i przyrostki o kłopotliwej pisowni.

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 232–234

1

II.1.1 II.1.2 II.2.2

II.3.3 II.4.1 II.4.3

• omawia zasady pisowni przedrostków: z-, s-, ś-, wz-, bez-, nad-, ob-, od-, pod-, przed-, roz-, w- • omawia zasady pisowni przyrostków: -dzki, -dztwo, -cki, -ctwo

• omawia zasady pisowni przyrostka -stwo

• uzupełnia wyrazy odpowiednimi przedrostkami

• uzupełnia tekst wyrazami z kłopotliwymi przedrostkami • tworzy przymiotniki od podanych nazw miejscowości  • uzupełnia podane wyrazy odpowiednimi przyrostkami • uzupełnia tekst wyrazami z kłopotliwymi przyrostkami

• przekształca podane wypowiedzi tak, aby użyć wyrazu z przyrostkiem o kłopotliwej pisowni

101

Wyrazy podzielne i niepodzielne słowotwórczo. Wyrazy pokrewne.

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 235–236

1

II.1.2

• definiuje wyrazy podzielne i niepodzielne słowotwórczo

• wskazuje wyrazy podzielne i niepodzielne słowotwórczo

• wskazuje wyrazy należące do jednej rodziny

• wskazuje rdzenie w podanych grupach wyrazów

102

Pisownia wyrazów z ó, u, rz, ż, ch, h – przypomnienie

wiadomości.

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 237–240

1

II.4.1

• omawia zasady pisowni wyrazów z literami: ó, u, rz, ż, ch, h • uzupełnia tekst wyrazami z kłopotliwymi literami • wyjaśnia pisownię kłopotliwych liter w podanych wyrazach • wskazuje nieporozumienia, do których może dojść w razie niepoprawnego zapisu kłopotliwych liter • tworzy tekst z kłopotliwymi literami

103

Dyktando nr 5.

1

104

105

Złożenia, zrosty i zestawienia – czyli wyrazy złożone.

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 241–243

2

II.1.3 II.3.3

• definiuje złożenia, zrosty i zestawienia • wskazuje wśród podanych przykładów złożenia, zrosty i zestawienia • tworzy złożenia, zrosty i zestawienia z podanych wyrazów • wypisuje zrosty, złożenia i zestawienia z mapy Polski • poprawnie wymawia i odmienia zrosty • tworzy tekst ze zrostami, złożeniami i z zestawieniami

106

Pisownia przymiotników złożonych.

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 244–245

1

II.3.3

p. p. IV–VI: II.4.1

• prezentuje zasady tworzenia przymiotników złożonych • przyporządkowuje przymiotniki złożone do odpowiednich ilustracji • wyjaśnia znaczenie podanych przymiotników złożonych • przekształca zdania tak, aby zawierały przymiotniki złożone • tworzy przymiotniki złożone od podanych nazw własnych

107

Tworzenie i zapisywanie skrótów i skrótowców

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 246–250

1

II.2.1 II.3.3

• definiuje skróty • omawia zasady skracania wyrazów

• rozszyfrowuje podane skróty • zamienia w podanym tekście podkreślone wyrazy na skróty

• poprawnie zapisuje skróty podanych wyrażeń

• wylicza rodzaje skrótowców • odnajduje skrótowce w tekście • referuje zasady zapisu skrótowców

• referuje zasady odmiany skrótowców i używania ich w zdaniach • poprawnie stosuje skrótowce w zdaniu

• wyjaśnia, kiedy należy odmieniać skrótowce, a kiedy nie należy tego robić • wyjaśnia znaczenie skrótowców

• zastępuje podane nazwy właściwymi skrótowcami

• omawia zasady stosowania skróconego zapisu

108

Podsumowanie. Sprawdź, czy potrafisz

rozdział 4. Człowieczeństwo, s. 251–256

1

I.1.2 I.1.7 I.1.10

I.1.11 I.2.1 I.2.2

I.2.4 II.1.1 II.1.2

II.1.3 II.2.1 II.2.2

• selekcjonuje i hierarchizuje wiadomości zdobyte podczas lekcji  • powtarza i utrwala wiadomości

• czyta ze zrozumieniem tekst nieliteracki

• formułuje odpowiedzi na pytania do tekstów

109

Sprawdzian z rozdziału 4.

1

110

S. Żeromski „Syzyfowe prace” – wiadomości wstępne.

S. Żeromski „Syzyfowe prace”.

1

I.1.1 I.1.11

Nota o autorze. Rys historyczny.

111

Świat przedstawiony utworu.

S. Żeromski „Syzyfowe prace”.

1

I.1.1 I.1.9 I.1.10

I.1.11 III.1.7

Czas akcji, miejsca akcji, bohaterowie pierwszoplanowi i drugoplanowi, epizodyczni.

112

Rusyfikacja młodzieży polskiej.

S. Żeromski „Syzyfowe prace”.

1

I.1.9 I.1.10 I.1.11

Etapy rusyfikacji w gimnazjum w Klerykowie.

113

Lekcja j. polskiego – punkt kulminacyjny powieści.

S. Żeromski „Syzyfowe prace”.

1

I.1.9 I.1.10 I.1.11

Analiza lekcji u profesora Sztettera. Uczucia Marcina Borowicza.

114

Młodość na przekór wszystkiemu.

S. Żeromski „Syzyfowe prace”.

1

III.1.7

Wagary, psikusy, miłość w powieści.

115

Sprawdzian z lektury.

S. Żeromski „Syzyfowe prace”.

1

116

Czy jestem dobrym człowiekiem?

rozdział 5. Dobro i zło, s. 262–264

1

I.2.1 I.2.2 I.2.4 I.2.5

• omawia treść fragmentów tekstu • wylicza fakty przedstawione przez Hannę Wieczorek • wskazuje fragmenty tekstu, w których autorka zaprezentowała swoje zdanie bądź opinię innych • wyjaśnia, czemu służy przedstawianie faktów i opinii • prezentuje kompozycję tekstu • omawia funkcję tytułu tekstu

• wskazuje słowa klucze w tekście

117

Co to jest hejt?

rozdział 5. Dobro i zło, s. 276–279

1

I.2.1 I.2.2 I.2.4

III.1.7

• omawia treść fragmentów artykułu • opracowuje profil hejtera na podstawie tekstu  • analizuje kompozycję tekstu, uwzględniając funkcję śródtytułów

• wskazuje cechy świadczące o popularnonaukowym charakterze tekstu  • wskazuje na podstawie tekstu przyczyny zachowań mających u podstaw nietolerancję i ksenofobię

118

Etyka wypowiedzi, perswazja, manipulacja

rozdział 5. Dobro i zło, s. 280–281

1

II.3.1 III.1.9

• wymienia zasady etyki językowej • omawia sposoby naruszania etyki językowej • wymienia cechy wypowiedzi perswazyjnej • wymienia cechy wypowiedzi manipulacyjnej • wskazuje wypowiedzi zgodne i niezgodne z zasadami etyki słowa

• formułuje wypowiedź o wydźwięku negatywnym zgodną z zasadami etyki słowa • wyjaśnia, na czym polega perswazyjny charakter wypowiedzi

• wyjaśnia, na czym polega manipulacyjny charakter wypowiedzi • podaje przykłady wypowiedzi perswazyjnych i manipulacyjnych  • formułuje tekst perswazyjny i tekst manipulacyjny

119

Środki perswazji i manipulacji w tekstach reklamowych

rozdział 5. Dobro i zło, s. 282–285

1

III.1.8

• wymienia sposoby nakłaniania wykorzystywane w reklamach • podaje przykłady sloganów reklamowych

• analizuje skuteczność wybranego sloganu reklamowego • analizuje funkcję gry słów w podanych sloganach • analizuje zabiegi perswazyjne i manipulacyjne zastosowane w podanych reklamach

• formułuje slogany reklamowe

120

121

Jak przygotować przemówienie?

rozdział 5. Dobro i zło, s. 286–291

2

III.1.1 III.1.2 III.1.3

III.1.7 III.2.1

• prezentuje etapy przygotowywania przemówienia

• wymienia środki retoryczne • podaje przykłady użycia środków retorycznych • analizuje podane przemówienie • porównuje podane przemówienia i ocenia ich skuteczność • analizuje niewerbalne środki komunikacji • przygotowuje i wygłasza przemówienie

122

Wygłaszamy przemówienie.

1

123

Dyktando nr 6

1

Treść i zakres znaczeniowy wyrazu

rozdział 5. Dobro i zło, s. 292–293

1

II.2.6

• definiuje pojęcia: treść i zakres znaczeniowy wyrazu

• podaje definicje wyrazów uwzględniające elementy ich treści • porządkuje wyrazy od tego o najszerszym zakresie znaczeniowym do tego o zakresie najwęższym

• dopisuje do podanych wyrazów te o szerszym i węższym zakresie znaczeniowym • koryguje wypowiedzi za pomocą wyrazów o szerszym zakresie znaczeniowym

124

125

Synonimy, antonimy, wyrazy wieloznaczne i homonimy

rozdział 5. Dobro i zło, s. 294–296

2

II.2.3 II.2.4

p. p.IV–VI: II.2.8

• zastępuje podane wyrazy ich synonimami

• podaje antonimy do podanych wyrazów

• wyjaśnia, na czym polega wieloznaczność podanych wyrazów• wyjaśnia różnice pomiędzy wyrazami wieloznacznymi a homonimami • odróżnia homonimy od wyrazów wieloznacznych • podaje różne znaczenia wskazanych wyrazów

126

127

128

Fonetyka – przypomnienie i uzupełnienie wiadomości

• podręcznik NOWE Słowa na start!, rozdział 5. Dobro i zło, s. 297–300

3

II.1.7 II.4.3

• przedstawia podział głosek

• podaje przykłady głosek miękkich, twardych, dźwięcznych, bezdźwięcznych, ustnych i nosowych

• dzieli słowa na głoski i sylaby

• wymienia funkcje głoski i

• wskazuje funkcje głoski i na podanych przykładach

• prezentuje zasady akcentowania w języku polskim

• odpowiednio akcentuje wyrazy

129

130

Rozbieżności między mową a pismem

rozdział 5. Dobro i zło, s. 301–303

2

II.1.1 II.3.3

• prezentuje zasady, na jakich zachodzą upodobnienia fonetyczne • wskazuje upodobnienia fonetyczne

• zaznacza strzałką kierunek upodobnienia  • wskazuje różnice pomiędzy mową a pismem, odwołując się do przykładów • uzasadnia różnice pomiędzy mową a pismem, odwołując się do przykładów • wskazuje uproszczenia grup spółgłoskowych

131

Pisownia wyrazów z ą, ę, om, em, on, en – przypomnienie

i uzupełnienie wiadomości

rozdział 5. Dobro i zło, s. 304–305

1

II.3.3 II.4.3

• wymienia zasady pisowni wyrazów z ą, ę, om, em, on, en • uzupełnia podane zdania odpowiednimi formami wyrazów • poprawia błędy w podanym tekście • wyjaśnia zasady zapisu podanych wyrazów

• korzysta ze słownika w razie wątpliwości związanych z poprawnym zapisem wyrazów • tworzy tekst z poprawnie zapisanymi wyrazami z ą, ę, om, em, on, en

132

Podsumowanie. Sprawdź, czy potrafisz

rozdział 5. Dobro i zło, s. 306–312

1

I.1.2 I.1.7 I.1.10

I.1.11 I.2.1 I.2.2

I.2.4 II.1.1 II.1.7

II.2.3 II.3.1 II.3.3

• selekcjonuje i hierarchizuje wiadomości zdobyte podczas lekcji • powtarza i utrwala wiadomości

• czyta ze zrozumieniem tekst nieliteracki

• formułuje odpowiedzi na pytania do tekstów

133

Sprawdzian z rozdziału 5.

1

134

A. Kamiński „Kamienie na szaniec” – wprowadzenie do lektury.

A. Kamiński „Kamienie na szaniec”

1

I.1.1 I.1.10 I.1.11

Nota o autorze. Rys historyczny.

135

Zanim wzięli do ręki broń – był Mały Sabotaż.

A. Kamiński „Kamienie na szaniec”

1

I.1.1 I.1.8 I.1.9

I.1.10 I.1.11 I.2.7

Akcje Małego Sabotażu.

136

Akcje Grup Szturmowych.

A. Kamiński „Kamienie na szaniec”

1

I.1.7 I.1.8 I.1.9

I.1.10 I.1.11

Akcje GG, rozterki moralne bohaterów.

137

Śmierć żołnierska, żołnierski los – akcja pod Arsenałem.

A. Kamiński „Kamienie na szaniec”

1

I.1.8 I.2.2 I.2.6

III.1.2 III.1.3

Opis sytuacji, opis przeżyć wewnętrznych, wybory moralne bohaterów, śmierć w młodym wieku

138

Charakterystyka Rudego, Alka, Zośki.

A. Kamiński „Kamienie na szaniec”

1

Charakterystyka bohaterów, ich losy przed wojną i w trakcie.

139

Podsumowanie wiadomości z lektury.

A. Kamiński „Kamienie na szaniec”

1

140

Sprawdzian z lektury.

A. Kamiński „Kamienie na szaniec”

1

141

Wiersz o prostocie.

rozdział 6. Konflikty, s. 329–330

1

I.1.1 I.1.8 I.1.9

III.1.7

• omawia treść wiersza • prezentuje relacje międzyludzkie i zasady obowiązujące w tytułowych prostych krajach • omawia stosunek podmiotu lirycznego do opisywanej rzeczywistości

• interpretuje metafory zawierające przymiotnik prosty

• omawia funkcję pytań w poznanym wierszu

• formułuje przesłanie wiersza

142

143

Jak napisać recenzję?

rozdział 6. Konflikty, s. 331–333

2

III.1.2 III.1.3 III.1.7

III.2.1

• wymienia elementy recenzji • odróżnia recenzję od sprawozdania • tworzy plan recenzji • selekcjonuje informacje przydatne przy pisaniu recenzji

• ocenia poszczególne elementy recenzji • pisze recenzję wybranego filmu

144

Różne odmiany polszczyzny.

rozdział 6. Konflikty, s. 334–335

1

II.2.1 II.2.7

p.p. IV–VI:

II.2.2 II.2.3

• wymienia odmiany polszczyzny zależne od odbiorcy i sytuacji • prezentuje cechy odmian języka: oficjalnej i nieoficjalnej • wymienia odmiany polszczyzny zależne od zasięgu słownictwa • prezentuje cechy języka ogólnego i języka o ograniczonym zasięgu

• uzupełnia tekst odpowiednimi wyrazami w zależności od kontekstu • wskazuje wyrazy należące do polszczyzny oficjalnej i polszczyzny nieoficjalnej

• dostosowuje tekst do sytuacji komunikacyjnej

• wskazuje słownictwo należące do języka ogólnego oraz języka o ograniczonym zasięgu

145

Słownictwo o ograniczonym zasięgu

rozdział 6. Konflikty, s. 336–337

1

II.2.1

• wymienia odmiany języka o ograniczonym zasięgu

• charakteryzuje odmiany języka o ograniczonym zasięgu • przekształca tekst napisany w środowiskowej odmianie języka w tekst napisany językiem ogólnonarodowym • rozpoznaje na podstawie słownictwa odmiany języka o ograniczonym zasięgu

• wskazuje w tekście elementy gwarowe

146

Podsumowanie. Sprawdź, czy potrafisz

rozdział 6. Konflikty, s. 338–344

1

I.2.1 I.2.2 I.2.4

• selekcjonuje i hierarchizuje wiadomości zdobyte podczas lekcji  • powtarza i utrwala wiadomości