• Sabina Stramek

          • Dostosowania dla ucznia z afazją

          • Dostosowania wymagań edukacyjnych – uczeń z afazją

            • pobudzanie rozwoju mowy czynnej i biernej

            • ćwiczenie umiejętności komunikacyjnych, usprawnianie narządów artykulacyjnych

            • odpowiednie przygotowanie do odpowiedzi ustnej, m.in. uprzedzenie ucznia, że będzie pytany, wydłużanie czasu wypowiedzi, w razie konieczności odpytywanie nie przy klasie, tylko indywidualnie z nauczycielem, niezwracanie uwagi na błędy artykulacyjne i gramatyczne

            • zadawanie pytań naprowadzających np. Co się wydarzyło? Kiedy? Gdzie? Komu? Jakie było zakończenie opowiadania? Dlaczego? Co przeżywał bohater?

            • formułowanie krótkich, prostych poleceń

            • sprawdzanie rozumienia poleceń

            • pomoc w wyłonieniu najważniejszych informacji,

            • wydłużenie czasu na przeczytanie lektury, naukę wiersza itp.

            • oprócz czytania, wykorzystanie dodatkowych form przekazu np. film, audiobook

            • bieżące wyjaśnianie trudnych pojęć, upewnianie się, że dziecko dobrze je zrozumiało i jest w stanie używać danego słowa w odpowiednim kontekście

            • szczegółowe objaśnianie zadań domowych

            • dopilnowanie, aby uczeń zaznaczył zadanie domowe

            • dzielenie złożonych zadań na etapy, umożliwienie przerw w pracy

            • stosowanie dodatkowych środków dydaktycznych np. ilustracje, mapy, wykresy itp.

            • niezmuszanie, ale zachęcanie i motywowanie do udziału w dyskusjach klasowych

            • ocenianie przede wszystkim treści wypowiedzi, a nie formy

            • podkreślanie najważniejszych wiadomości, które uczeń ma przyswoić

            • ograniczenie ilości terminów, wydarzeń, dat, nazwisk, które uczeń ma znać

            • dostosowanie tempa pracy do możliwości ucznia, w razie konieczności zezwolenie na dokończenie pracy w domu

            • ograniczenie ilości zadań domowych lub wydłużenie czasu na ich przygotowanie

            • utrwalanie zdobytych wiadomości

            • kontrolowanie zrozumienia przeczytanych/usłyszanych treści

            • podczas mówienia do klasy, utrzymywanie z dzieckiem kontaktu wzrokowego

            • wydawanie prostych poleceń, pozostawianie dziecku czasu na przetworzenie usłyszanego komunikatu

            • upewnianie się, czy dziecko zrozumiało polecenie, w razie konieczności powtarzanie go

            • zadawanie jasno sformułowanych pytań, wymagających jednoznacznej odpowiedzi;

            • stosowanie podczas lekcji materiałów poglądowych - nowe wiadomości podawane tylko w formie werbalnej mogą być dla dziecka niezrozumiałe

            • jak najwcześniejsze wprowadzanie czytania - jeśli występują trudności metodą sylabową, wówczas zalecane jest czytanie globalne

            • umożliwianie wielozmysłowego poznawania treści słów, łączenie słów/nazw z konkretnymi zabawkami, przedmiotami lub obrazkami

            • wzmacnianie podejmowanej przez dziecko komunikacji werbalnej,

            • zezwalanie na jak najczęstsze wypowiadanie się

            • motywowanie (nie zmuszanie) do wypowiadania się

            • stwarzanie spokojnej atmosfery w trakcie wypowiedzi ustnych

            • nie pospieszanie - wydłużanie czasu odpowiedzi ustnej oraz na wykonywanie zadań,

            • uwzględnianie problemów z wymową i artykulacją w czasie wypowiedzi

            • akceptowanie gestów, min, których dziecko używa w celach komunikacyjnych

            • nie wymaganie odpowiadania pełnym zdaniem

            • wspieranie podczas redagowania wypowiedzi ustnych (np. podpowiadanie brakujących słów)

            • aranżowanie udziału dziecka w dyskusjach grupowych

            • podpieranie wiadomości podawanych słuchowo danymi wzrokowymi,

            • formułowanie krótkich instrukcji, w postaci konkretnych pytań lub poleceń, powtarzanie ich w razie potrzeby

            • pomaganie w odczytywaniu poleceń i instrukcji

            • ustawiczne utrwalanie i wielokrotne wykorzystywanie - poprzez stwarzanie odpowiednich sytuacji komunikacyjnych - zdobytych przez dziecko umiejętności werbalnych

            • przywoływanie uwagi w chwilach rozproszenia, ograniczanie czynników rozpraszających uwagę

            • obniżanie napięcia emocjonalnego oraz wspomaganie w sytuacjach wymagających współpracy

            • wspieranie dziecka w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami

            • zauważanie i nagradzanie wszelkich form aktywności słownej lub bezsłownej, zmierzającej do nawiązania przez dziecko kontaktu z otoczeniem

            • nagradzanie za wysiłek wkładany w naukę, a nie tylko za pozytywne efekty



            Sabina Stramek

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

             

Lorem ipsum...