• Jadwiga Maj

          • Dostosowanie wymagań edukacyjnych

          •  

            Dostosowania wymagań edukacyjnych – uczeń z afazją

            • odpowiednie przygotowanie do odpowiedzi ustnej, m.in. uprzedzenie ucznia, że będzie pytany, wydłużanie czasu wypowiedzi, w razie konieczności odpytywanie nie przy klasie, tylko indywidualnie z nauczycielem, niezwracanie uwagi na błędy artykulacyjne i gramatyczne
            • zadawanie pytań pomocniczych np. Co się wydarzyło? Kiedy? Gdzie? Komu? Jakie było zakończenie opowiadania? Dlaczego? Co przeżywał bohater?
            • formułowanie krótkich, prostych poleceń
            • wydłużenie czasu na przeczytanie lektury, naukę wiersza itp.
            • oprócz czytania, wykorzystanie dodatkowych form przekazu np. film, audiobook
            • podchodzenie w trakcie zajęć w celu dodatkowych wyjaśnień
            • bieżące wyjaśnianie trudnych pojęć, upewnianie się, że dziecko dobrze je zrozumiało i jest w stanie używać danego słowa w odpowiednim kontekście
            • szczegółowe objaśnianie zadań domowych
            • dopilnowanie, aby uczeń zaznaczył zadanie domowe
            • dzielenie materiału na mniejsze części
            • stosowanie dodatkowych środków dydaktycznych np. ilustracje, mapy, wykresy itp.
            • niezmuszanie, ale zachęcanie i motywowanie do udziału w dyskusjach klasowych
            • ocenianie przede wszystkim treści wypowiedzi, a nie formy
            • podkreślanie najważniejszych wiadomości, które uczeń ma przyswoić
            • ograniczenie ilości terminów, wydarzeń, dat, nazwisk, które uczeń ma znać
            • dostosowanie tempa pracy do możliwości ucznia, w razie konieczności zezwolenie na dokończenie pracy w domu
            • ograniczenie ilości zadań domowych lub wydłużenie czasu na ich przygotowanie
            • utrwalanie zdobytych wiadomości
            • kontrolowanie zrozumienia przeczytanych/usłyszanych treści
            • podczas mówienia do klasy, utrzymywanie z dzieckiem kontaktu wzrokowego
            • wydawanie prostych poleceń, pozostawianie dziecku czasu na przetworzenie usłyszanego komunikatu
            • upewnianie się, czy dziecko zrozumiało polecenie, w razie konieczności powtarzanie go
            • zadawanie jasno sformułowanych pytań, wymagających jednoznacznej odpowiedzi;
            • stosowanie podczas lekcji materiałów poglądowych - nowe wiadomości podawane tylko w formie werbalnej mogą być dla dziecka niezrozumiałe
            • jak najwcześniejsze wprowadzanie czytania - jeśli występują trudności metodą sylabową, wówczas zalecane jest czytanie globalne
            • umożliwianie wielozmysłowego poznawania treści słów, łączenie słów/nazw z konkretnymi zabawkami, przedmiotami lub obrazkami
            • zezwalanie na jak najczęstsze wypowiadanie się
            • motywowanie (nie zmuszanie) do wypowiadania się
            • stwarzanie spokojnej atmosferę w trakcie wypowiedzi ustnych
            • nie pospieszanie - wydłużanie czasu odpowiedzi ustnej
            • uwzględnianie problemów z wymową i artykulacją w czasie wypowiedzi
            • akceptowanie gestów, min, których dziecko używa w celach komunikacyjnych
            • nie wymaganie odpowiadania pełnym zdaniem
            • wspieranie podczas redagowania wypowiedzi ustnych (np. podpowiadanie brakujących słów)
            • aranżowanie udziału dziecka w dyskusjach grupowych
            • podpieranie wiadomości podawane słuchowo danymi wzrokowymi
            • formułowanie krótkich instrukcji, w postaci konkretnych pytań lub poleceń, powtarzanie ich w razie potrzeby
            • pomaganie w odczytywaniu podczas lekcji poleceń i instrukcji
            • ustawiczne utrwalanie i wielokrotne wykorzystywanie - poprzez stwarzanie odpowiednich sytuacji komunikacyjnych - zdobytych przez dziecko umiejętności werbalnych
            • zauważanie i nagradzanie wszelkich form aktywności słownej lub bezsłownej zmierzającej do nawiązania przez dziecko kontaktu z otoczeniem.
Lorem ipsum...